Ciche westchnienie

Piękna Pani

co przechadzasz się

pośród nieruchomych 

sumień

co stygną 

w skurczu cierpienia

spojrzyj czule

na wyschłe serce

co już bić nie chce

dla Boga

twa czuła łza

niech nawodni 

spękane wargi

samotności

co resztką sił

buntują się 

przeciwko miłości

obejmij czule

wystraszone dziecię
ukój rozerwane bólem
strzępy myśli 

zaprowadź

do strumienia

Żywej Wody

łagwi przebaczenia