Jak kocha Bóg (1)- zawsze i do końca
«Jezu, wspomnij na mnie, gdy przyjdziesz do swego królestwa»
Łk 23, 42
Miłość Pana jest bezterminowa. Nie ma początku i nie ma końca, gdyż Bóg jest Miłością. Każdy człowiek nosi w sobie tęsknotę za wiecznym trwaniem w Miłości. Dopóki nie zanurzy się w Boskim źródle stopniowo doświadcza śmierci. Poszukuje bowiem doskonałości w drugim człowieku. To tak jakby w ułomności doszukiwać się siły. Słabość nie zanurzona w źródle życia obumiera. Prochem bowiem jest co wiatr rozwiewa.
Życie bez Boga jest piekłem. Tak jak piekłem jest życie bez Miłości. To On podtrzymuje oddech człowieka niewidzialną ręką sprawiedliwości. Dobry Pan da nam to czego pragniemy. Może się jednak okazać, że bez Jego czułej Miłości wszystko inne jest cierpieniem.
Łk 23, 42
Miłość Pana jest bezterminowa. Nie ma początku i nie ma końca, gdyż Bóg jest Miłością. Każdy człowiek nosi w sobie tęsknotę za wiecznym trwaniem w Miłości. Dopóki nie zanurzy się w Boskim źródle stopniowo doświadcza śmierci. Poszukuje bowiem doskonałości w drugim człowieku. To tak jakby w ułomności doszukiwać się siły. Słabość nie zanurzona w źródle życia obumiera. Prochem bowiem jest co wiatr rozwiewa.
Życie bez Boga jest piekłem. Tak jak piekłem jest życie bez Miłości. To On podtrzymuje oddech człowieka niewidzialną ręką sprawiedliwości. Dobry Pan da nam to czego pragniemy. Może się jednak okazać, że bez Jego czułej Miłości wszystko inne jest cierpieniem.
Komentarze
Prześlij komentarz