Panie Hrabio

Panie Hrabio

leje się Panu na głowę

marmur pękł

pod ciężarem czasu

nie starczyło majątku

aby wykupić ludzką pamięć

Panie Hrabio

Panience pękła głowa

wyrasta z niej cierniowa korna

z  dzikiej róży

czy nie lepiej było

budować spiżowy pomnik pamięci

zamiast inwestować w klejnoty

z popiołu

Biedaczyna z Asyżu

co ufność miał w Panu

swój sarkofag ma

wykuty w skale

ludzkich serc

a u Pana, Panie  Hrabio

leje się na głowę