Medytacje nad Listem Świętego Jakuba (7)

List św. Jakuba

Jk4, 14

„wy, którzy nie wiecie nawet, co jutro będzie. Bo czymże jest życie wasze? Parą jesteście, co się ukazuje na krótko , a potem znika”

Judasz nie ufał Bogu. Bardziej liczył na dotyk swoich dłoni. A one wciąż rozbudzały w nim nowe pragnienia. Jego umysł zatopiła rzeka braków. Przeliczył się. Dłonie mogły ukraść jedynie ułudę szczęścia. Srebrniki nie wypełniły pustki serca. Rzeka pragnień nie stała się oceanem miłości. Brak zaufania Bogu stał się cmentarzem dla dłoni. Materia ograniczona ciałem nie zastąpi ducha, tak jak mgła przemija w blasku Boskości.