Przytulenie Taty

W przestrzeni 

pustki

ogromnej jak oczy dziecka

utuliłeś mnie swoim

czułym ramieniem

Taty

Ten uścisk 

delikatny jak muśnięcie wiatru

uleczył ranę

uczucia bycia

niekochaną

Ten plaster

czułej miłości

połączył we mnie 

dwa światy

czyniąc z dziecka 

kobietę

W tej przeźroczystości

mojego istnienia

dojeżdżałeś piękno

ustrzegłeś go

jak źrenicy oka

abym była 

dziełem rąk Twoich

polnym kwiatem

radością oczu Taty