Spóźniona Miłość

Moja Miłości

nie przyszłaś

jak wiosenna burza

co oślepia zmysły

rozpala młode czoło

karuzelą marzeń

lecz jak starzec

co niedowidzi

czule dotyka

sprawdza 

bada 

przestrzeń między słowami

aby się nie dać uwieść

chwili

taka co spojrzy 

głęboko w oczy

zamyśli się

adoruje w ciszy

jesień powołania