Pluszowy Bóg

"Gdy usłyszeli o zmartwychwstaniu, jedni się wyśmiewali, a inni powiedzieli: «Posłuchamy cię o tym innym razem»" Dz 17, 32

Na przeciwległym biegunie Strasznego Boga często pojawia się Pluszowy Bóg. To bóg tzw. dobrych ludzi, którzy pustkę po Bogu zapełnili jedynie własnym wyobrażeniem.  Zabawki mają to do siebie, że nie mówią, albo mówią tylko to co chcemy. A Bóg nie jest niemy. Więcej,  On zawsze wychodzi pierwszy do człowieka. Zna bowiem kondycję ludzkiego serca: Wszyscy razem zbłądzili, stali się nikczemni, takiego, co dobrze czyni, nie ma ni jednego (Ps 53, 4). Pluszaki przyjemnie się przytula, ale kiedy się nudzą zbierają kurz w dziecinnym pokoju lub pajęczyny na strychu pamięci. Bóg dobrych ludzi, jako jedyny, nie ma prawa do swojego prawa. Nie może myśleć inaczej niż jego wyznawcy. A już na pewno czegoś się od nich domagać. Jest więźniem ludzkiej wyobraźni. Ale czy ten bóg zbawia?